Bókasafn 
Auður Haralds er flestum læsum landsmönnum kunn – og mætir hún hér til að lesa úr sinni nýjustu bók (þó bókin sé sannarlega ekki alveg ný, bara í fyrsta skipti á efnislegu prenti). Um Auði er ekkert nýtt að segja. Hún er með tvær hendur, tvo fætur og eitt höfuð, eins og hún hefur alltaf haft og þótti ekki fréttnæmt fram að þessu.
Hvað er Drottinn að drolla segir af Guðbjörgu, skrifstofukonu í Reykjavík, sem lendir á óumbeðni tímaflakki. Vilji maður hrapa í gegnum veft tímans og koma út á athyglisverðum tímum, þá er fjórtánda öldin óvitlaus viðkomustaður. Árið 1346 lagði kaupskip að kajanum í Messina á Sikiley. Í kvið skipsins voru rottur og á rottunum voru flær og flærnar voru með Yersinia pestis. Nei, Yersinia pestis er ekki meinlaus rússnesk húsmóðir sem vinnur við að klakaberja sporvagnateina á vetrum. Hún er sýkillinn sem ber svartadauða. Og fáum árum síðar voru 35–60% íbúa Evrópu látnir úr plágunni. Það er einmitt á tíma plágunnar í Englandi sem Guðbjörg lendir – og þar má doka við og velta fyrir sér hverju nútímavitneskja bjargi þegar nútíminn fylgir ekki með.