„Mikið afskaplega eru leiðinlegar svona sérhannaðar bókmenntir fyrir unglinga.“ Eva – Stella í Orlofi (1986) Hver var ekki-uppáhaldsbókin þín? Þrír nördar og bókabéusar, ekki lengur unglingar, en voru það einu sinni, fara yfir titla æsku sinnar (og eldri) og pæla hvað í ósköpunum gekk eiginlega á í unglingabókmenntum. En hver þarf ekki smá Þorgrím í lífið svona endrum og eins? Við höldum áfram að taka fyrstu og síðustu bók höfunda, en til umfjöllunar í dag eru ekki minni menn en Smári og Tómas, (þá) átján ára snillingar sem gáfust upp á unglingabókum skrifuðum af þrítugum gaurum sem voru með skammarlega lágt high score í Snake og vissu ekki hvað irkið var, og skifuðu bara sínar eigin bækur. Húrra fyrir þeim! Siggi er með okkur í dag sem hið einstaka karllæga sjónarhorn á jafn einstakar bækur. Hugsanagangur og furðuleg hugmyndafræði tíunda áratugarins – sér í lagi út frá unglingum – gerir þessar bækur að frábærum, háþrýstingsvaldandi konfektmolum.
